Welkom
bij Wat lezen we deze week!
Hier
vind je elke week de Bijbel teksten die een miljoen+ mensen lezen
en/of horen als ze naar de kerk gaan. Er is namelijk een leesrooster
waar -alleen al in Nederland- wel 1000 kerken aan meedoen. Hun
kerkgangers horen elke week hetzelfde verhaal, maar natuurlijk wel
anders 'gebracht' door de dominee/priester.
Het
blog is in de zomer wat minder uitgebreid, wel de teksten met
toelichting en Bachcantates, geen kunst-, preek-, live- &
videotips. Kijk anders op dit blog op 1aug10
voor de tips die ik toen gaf.
PERIODE
4
augustus 2013 is de 10e zondag na Drie eenheid, er wordt wel 'in
de zomer'
genummerd. De
Katholieken tellen door in de Ordo Lectionum Missae (OLM) ''door het
jaar'' en de Evangelisch Luthersen tellen door met na Trinitatis,
Latijn voor drie-vuldigheid of Drie-eenheid (God de Vader, Jezus de
Zoon en de Heilige Geest.
De
Bach cantates
voor deze zondag zijn “De
Bach cantaten voor
de zondag zijn "Schauet
doch und sehet, ob irgend ein Schmerz sei”
“(BWV 46) “Nimm
von uns, Herr, du treuer Gott”
(Koraalcantate
BWV 101) “Herr,
deine Augen sehen nach dem Glauben”
(BWV 102: deel voor en na preek). De teksten horen bij Lucas 19:41-48
met de voorzegging van de
verwoesting
van
Jeruzalem. Dat lezen wij niet.
J
S Bach cantate “Nimm
von uns, Herr, du treuer Gott” (Koraalcantate
BWV
101) door het Bach Collegium Japan met Masaaki Suzuki dirigent,
Yukari Nonoshita, soprano; Robin Blaze, countertenor; Gerd Türk,
tenor; Peter Kooij, bass; Liliko Maeda, flauto traverso; Masamitsu
San'nomiya, oboe d'amore; Hidemi
Suzuki, cello; Naoko Imai, organ; Suzuki, clavecimbel. Do
not act according to your laws with us evil sinners, let the hostile
sword now rest! Almighty God, hear our entreaty, so that through your
sinful deeds we shall not pass away like Jerusalem!
(3m09)
Link
youtube
Of op dit op blog op 12aug12 naar JS Bach Cantata BWV 46 "Schauet doch und sehet" o.a. door John Elliot Gardiner (6m45).
Of op dit op blog op 12aug12 naar JS Bach Cantata BWV 46 "Schauet doch und sehet" o.a. door John Elliot Gardiner (6m45).
TEKSTEN
Deze
week gaan de teksten over wijsheid en bezit, en vooral dat bezit of
succes geen wijsheid of geluk brengt.
Prediker
staat vol lessen en adviezen zo ook onze regels die eindigen met de
beroemde zin: alles
is lucht en leegte
in de Nieuwe Bijbelvertaling het
(was) allemaal maar lucht en najagen van wind...
In de psalm sombere,
dreigende woorden met een anti-materialistische boodschap.
In
Paulus brief aan de Kolossenzen wijze woorden: zoals God vergeeft
moeten ook Christenen elkaar verdragen, vergeven en liefhebben. Dat
kan door R16 Laat
Christus’ woorden in al hun rijkdom in u wonen
…..
In
Lucas nog een keer expliciet de vergelijking van de rijke dwaas die
niet inziet hoe vergankelijk zijn rijkdom is.
Prediker
2:1-11
Psalm
49:1-13
Audite
hæc, omnes
(Kolossenzen
3:12-17)
Lucas
12:13-21
Gezang
350
(naar Lucas 12)
2
Niet voor schuren,
die
niet duren,
gaaft
Gij vruchtbaarheid,
maar
opdat op aarde,
in
uw goede gaarde,
niemand
honger lijdt.
't
roepen aan de poort.
4
Wil dan geven,
dat
ons leven
zelf
ook vruchtbaar zij.
Laat
in goede daden
't
woord van uw genade
opgaan,
sterk en vrij.
Liedboek
voor de Kerken 1973
PREDIKER
Prediker
is
het 21ste boek van het Oude Testament. Het boek werd toegeschreven
aan koning Salomo, die bijzonder wijs was, vanwege de inhoud maar is
veel later ontstaan. In r12 staat ik 'ik
was koning van Israel' maar
de teksten zijn de gedachten van een denker die de autoriteit van
Salomo gebruikt
om zijn boodschap exra gewicht te geven. Het boek staat vol lessen en
adviezen zo ook onze regels uit Prediker 2:1-11 die eindigen met de
beroemde zin alles
is ledigheid uit
de Statenbijbel en het
(was) allemaal maar lucht en najagen van wind...
De
2e boekrol heeft in de Groot Nieuws Bijbel de titel 'Wat
is plezier?'
meegekregen. Het begint met plezier door wijn te drinken, te lachen
en dwaasheid en gaat dan over naar
grootse
dingen ofwel rijkdom en bezit. R 10
Alles wat mijn ogen vroegen heb ik ze gegund, elke vreugde die mijn
hart verlangde heb ik het gegeven, en ik genoot naar hartenlust van
al het goede dat ik had verworven. Het was het loon voor mijn
gezwoeg. Maar
PREDIKER
2:1-11
1
Ik zei tegen mezelf: Kom, laat ik proberen de genoegens van het leven
te smaken en te genieten van het goede. Maar ook dat, ontdekte ik, is
enkel leegte. 2 Vrolijkheid, zei ik tegen mezelf, is niet meer dan
dwaasheid. En waar leidt vreugde toe? 3 Ik heb mezelf ondergedompeld
in de vrolijkheid van de wijn, en ik greep die dwaasheid aan om te
onderzoeken of ik in mijn wijsheid – want die behield altijd de
overhand – kon ontdekken wat een mens het beste doen kan, dat
luttel aantal levensdagen dat hij doorbrengt onder de hemel.
4
Ook heb ik grootse dingen ondernomen: Ik heb voor mezelf paleizen
gebouwd en wijngaarden geplant. 5 Ik heb tuinen en parken aangelegd
en daarin een keur van vruchtbomen geplant. 6 Ik heb waterbekkens
gegraven om een bos met jonge bomen te bevloeien. 7 Ik heb slaven en
slavinnen gekocht, en ook hun kinderen werden slaven in mijn huis. Ik
bezat talrijke runderen, schapen en geiten, meer dan iedereen die
voor mij in Jeruzalem heeft geregeerd. 8 Ik heb goud en zilver
opgestapeld en in de rijkdom gedeeld van koningen en landen. Ik heb
zangers en zangeressen aangesteld en het genot geproefd van vele,
vele vrouwen. 9 Grootse dingen heb ik ondernomen en meer bezit
vergaard dan iedereen die voor mij in Jeruzalem heeft geregeerd. En
bij alles wat ik voor mezelf verworven had, behield ik ook mijn
wijsheid. 10 Alles wat mijn ogen vroegen heb ik ze gegund, elke
vreugde die
mijn
hart verlangde heb ik het gegeven, en ik genoot naar hartenlust van
al het goede dat ik had verworven. Het was het loon voor mijn
gezwoeg. 11 Maar toen nam ik alles wat ik ondernomen had nog eens in
ogenschouw, alles wat mijn moeizaam gezwoeg me opgeleverd had, en ik
zag in dat het allemaal maar lucht en najagen van wind was. Het had
geen enkel nut onder de zon.
Liever
luisteren?
Psalm
Psalmen
is het 19e boek van het Oude Testament en bevat 150 liederen en
gedichten. We lezen deze week psalm 49. In het Latijn heet de psalm
Audite
hæc, omnes naar
de tweede regel. De Korachieten uit de 1e regel zijn de musicerende
priesters van de tempel. In de Groot Nieuws Bijbel heeft de psalm als
titel 'geen mens kan de dood afkopen'
Ook
in de psalm wijze
en diepzinnige woorden,
r4 volgens de psalmist, maar ik lees vooral sombere en dreigende
woorden. Dat komt gedeeltelijk omdat wij alleen de eerste 13 regels
lezen van de psalm. In r16 koopt God de sterveling los uit het
dodenrijk. Het is een bijna anti-materialistische psalm getuige r 7
en r13. In de Groot Nieuws Bijbel is de slotregel 'Wie
het juiste inzicht mist zal het vergaan als een dier'.
Psalm
49:1-13
1
Voor de koorleider. Van de Korachieten, een psalm.
2
Hoor, alle volken, luister, bewoners van de wereld, 3 mensen,
kinderen van Adam, rijk en arm, iedereen. 4 Mijn mond spreekt wijze
woorden, diepzinnig is wat mijn hart overpeinst, 5 ik heb een open
oor voor raadselspreuken, bij het spel op de lier onthul ik een
geheim.
6
Waarom zou ik vrezen in slechte tijden, als ik door uitbuiters word
omringd,
7
die vertrouwen op hun vermogen en pronken met hun rijkdom? 8 Geen
mens kan een ander vrijkopen, wat God vraagt voor een leven, is niet
te betalen. 9 De prijs van het leven is te hoog, in eeuwigheid niet
op te brengen. 10 Onmogelijk dat iemand voor altijd zou leven, de
kuil van het graf nooit zou zien.
11
Dit zien we: wijze mensen sterven, maar ook dommen en dwazen vergaan
en laten hun vermogen achter. 12 Het graf of ‘hun binnenste’,
is hun eeuwig thuis, hun woning van geslacht op geslacht, ook al
stond er veel land op hun naam. 13 Nee, een mens, hoe rijk ook,
ontkomt niet aan het duister, hij is als een dier dat wordt
afgemaakt.
Liever
luisteren?
Brief
van Paulus aan de Kolossenzen
De
eerste
brief van Paulus aan de Kolossenzen
is het 12 boek van het Nieuwe Testament. Hij
schreef de Brief van Paulus aan de gemeente in Kolosse in Turkije. In
de brief waarschuwt Paulus tegen vreemde niet-Christelijke invloeden.
We slaan een paar regels over na vorige week met de inspirerende, bemoedigende en waarschuwende woorden en krijgen nu 'kledingvoorschriften' niet het boetekleed, maar het vergiffenisgewaad en r14 'bovenal, kleed u in de liefde'. R13 zoals God vergeeft moeten ook Christenen en elkaar verdragen, vergeven en liefhebben. Dat kan door R16 Laat Christus’ woorden in al hun rijkdom in u wonen ….. (en) zing met heel uw hart psalmen en hymnen voor God en liederen die de Geest u vol genade ingeeft.
Kolossenzen 3:12-17
12
Omdat God u heeft uitgekozen, omdat u zijn heiligen bent en hij u
liefheeft, moet u zich kleden in innig medeleven, in goedheid,
bescheidenheid, zachtmoedigheid en geduld. 13 Verdraag elkaar en
vergeef elkaar als iemand een ander iets te verwijten heeft; zoals de
Heer u vergeven heeft, moet u elkaar vergeven. 14 En bovenal, kleed u
in de liefde, dat is de band die u tot een volmaakte eenheid maakt.
15 Laat in uw hart de vrede van Christus heersen, want daartoe bent u
geroepen als de leden van één lichaam. Wees ook
dankbaar. 16 Laat Christus’ woorden in al hun rijkdom in u
wonen; onderricht en vermaan elkaar in alle wijsheid, zing met heel
uw hart psalmen en hymnen voor God en liederen die de Geest u vol
genade ingeeft. 17 Doe alles wat u zegt of doet in de naam van de
Heer Jezus, terwijl u God, de Vader, dankt door hem.
De
hele tekst in de NBV
Liever luisteren?
Ans Schrover
uit Rotterdam Gepensioneerd lerares Nederlands op voorleesbijbel
Kolossenzen is het 12e boek van het Nieuwe Testament.
LUCAS
Lucas
is het 3e boek van het Nieuwe Testament. Het is een van de vier
evangelies met de verhalen over het leven en sterven van Jezus. In de
evangelies komen verhalen soms meerdere malen voor, soms identiek
soms een beetje anders. Dit verhaal komt alleen voor in Lucas.
We
slaan een flink stuk over na vorige week en lezen uit Lucas 12 uit
het 'Onderricht aan de leerlingen en de menigte' de gelijkenis van de
rijke dwaas. Die rijkdom najaagt maar 'niet rijk is bij God' (r 21)
en alles daardoor in een nacht verliest.
LUCAS
12:13-21
De
rijke dwaas
13
Iemand uit de menigte zei tegen hem: ‘Meester, zeg tegen mijn
broer dat hij de erfenis met mij moet delen!’ 14 Maar Jezus
antwoordde: ‘Wie heeft mij als rechter of bemiddelaar over
jullie aangesteld?’ 15 Hij zei tegen hen: ‘Pas op, hoed
je voor iedere vorm van hebzucht, want iemands leven hangt niet af
van zijn bezittingen, zelfs niet wanneer hij die in overvloed heeft.’
16 En hij vertelde hun de volgende gelijkenis: ‘Het landgoed
van een rijke man had veel opgebracht, 17 en daarom vroeg hij zich
af: Wat moet ik doen? Ik heb geen
ruimte
om mijn voorraden op te slaan. 18 Toen zei hij bij zichzelf: Wat ik
zal doen is dit: ik breek mijn schuren af en bouw grotere, waar ik al
mijn graan en goederen kan opslaan, 19 en dan zal ik tegen mezelf
zeggen: Je hebt veel goederen in voorraad, genoeg voor vele jaren!
Neem rust, eet, drink en vermaak je. 20 Maar God zei tegen
hem: “Dwaas, nog deze nacht zal je leven
van
je worden teruggevorderd. Voor wie zijn dan de schatten die je
hebt
opgeslagen?” 21 Zo vergaat het iemand die schatten verzamelt
voor zichzelf, maar niet rijk is bij God.’
Link
naar complete tekst NBV Biblija.net/Lucas
12
Liever
luisteren?
Meditatie
van Jac Rootselaar bij Lucas 12
Met de beelden voor ogen
van de hutje mutje bij elkaar drijvende Chinezen,
en masse verkoeling zoekend
in overvolle zwembaden
en ook nog de beelden voor ogen
van langer geleden
toen een ‘Love parade’ in Duisburg, Duitsland,
uitliep op een chaos van een elkaar
dodelijk verdringende en vertrappende
mensenmassa
begon ik Lucas 12
vanaf de eerste verzen te lezen
(waar verteld wordt):
“Intussen had er zich een enorme menigte
(myriaden, 10-duizenden) verzameld.
De mensen verdrongen/vertrade n elkaar…”
(Toen ik dat las, dacht ik:)
Er is (ook) helemaal niets nieuws onder de zon!
Maar… het Evangelie
gaat dan (toch) wel even ‘iets’ anders verder:
Ging en gaat het bij
‘Loveparade’, ‘Zomercarnaval’ en Zwembaden
toch eerst en vooral
om de mooie buitenkant, de schone schijn,
of althans de verkoeling daarvan
in het evangelie
waarschuwt Jezus daar juist voor:
De mooie buitenkant,
de schone schijn (lett: de hypocrisie!)
en dan met name van de Farizeeën,
het is een zuurdesem,
het is een alles verzurend ferment, zegt Hij.
Voordat je het weet, ga je er in mee,
tast het je helemaal aan,
en leef je alleen maar meer
voor het/je fraaie uiterlijk.
En begeer je er net zo mooi
- dun of gespierd, rijk of aanzienlijk
bruin gebronsd of indrukwekkend mooi -
uit te zien als die ander…
En waar dat soort begeerte dan toe kan leiden
dat illustreert het gedeelte dat we samen lazen:
“Iemand uit de menigte zei tegen hem:
‘Meester, zeg tegen mijn broer
dat hij de erfenis met mij moet delen!’”
Op het eerste gezicht zou je zeggen:
Wat is daar nu mis mee,
waarom mag die man dat niet aan Jezus vragen?
Dat is toch juist de essentie van het leven
dat we de dingen met elkaar delen?
”Samen delen is pas fijn“, zingt een kinderlied.
Maar Jezus, Hij neemt er
radikaal afstand van:
“Mens, wie heeft Mij tot een rechter
of scheidsman over u gesteld?”
Hoe kan dit? Waarom is dit?
Waarom wil de Heer hier niet als een soort
wandelende/rijdende rechter optreden?
(want) Daar zou Hij in zijn onbevooroordeeldhei d
en in zijn profetische helderziendheid
toch erg veel goed werk mee kunnen doen?
Want erfeniskwesties,
we worstelen er nog altijd mee!
Eindeloze ruzies, onoplosbare familievetes…
In Katwijk zeggen ze als twee broers pochen
dat ze zo goed met elkaar overweg kunnen:
We praten wel weer als jullie samen moeten erven…
Erfenissen in rust en vrede verdelen,
een ander met een lotto of toto-jackpot blij maken,
geld en spullen zonder ruzies elkaar gunnen,
het schijnt wel het 8e wereldwonder!
Het zou daarom toch een heel mooi zijn,
als Jezus hier bij die broers
eens even tussenbeide kwam…
Maar de Heer, hij kiest een andere,
een betere route: Hij kent de mens
en doorziet dat het probleem dieper ligt,
dat het in wezen om iets anders gaat
dan slechts een eerlijke verdeling
van geld en goed…
Het 10e gebod is in het geding,
de wortel van al het kwaad
dat mensen elkaar aandoen:
Gij zult niet begeren…
(gij zult uw hand niet uitstrekken
naar iets dat van uw naaste is).
En dan kan de ene broer wel zeggen:
mijn broer wil iets hebben
wat hem rechtens niet toekomt,
en hij kan daar juridisch
helemaal gelijk in hebben,
maar zet je daarvoor dan
je broeder- of zusterschap op het spel?
Stel dat de vader gedacht heeft:
mijn ene zoon heeft de erfenis
meer nodig dan de andere,
of dat hij zag en wist:
die andere jongen moet nog leren
dat er in het leven meer is dan geld en goed,
die leerschool zal ik hem bieden.
Of misschien was er
geen testament of wilsbeschikking,
maar heeft de ene zoon
zich de erfenis toegeëigend
als een soort erkenning achteraf
van zijn zoonschap van de vader,
want hij werd in de familie
nooit gezien, of gewaardeerd…
Wat zou het goed zijn
als daar dan een gesprek
over geopend zou kunnen worden,
en men elkaar zou bevragen:
Wat betekent het voor jou
om die betwiste zegelring te erven,
of waarom is dat stuk land
voor jou nu zo belangrijk,
wat is de betekenis
van dat gouden kettinkje voor je?
Maar soms zitten de opgelopen
trauma’s en de ‘kinnesinne’ wellicht te diep
en zou dan de enig juiste weg niet zijn,
(voor wie naast een erfenis grijpt,
of voor wie moet kiezen
tussen de familieband òf de erfenis)
om zich af te vragen:
wat is nu de werkelijke erfenis,
is dat het vergankelijke geld, goud en goed
of is dat de zorg en aandacht, de liefde,
die ik meekreeg van mijn opvoeders
en van mijn hemelse Vader (en moeder tegelijk)?
Heel opvallend blijkt het woord erfenis
in het OT steeds te slaan op het land van belofte,
het land dat zal worden gedeeld
onder de zonen van Jakob
daar zullen deze zonen van hetzelfde huis
als broeders samen wonen…
In allerlei takken van sport en van ontwenning
wordt tegenwoordig gedaan aan focussen:
je moet je focus, je blik, je aandacht, richten op
wat je dichter bij het grote doel brengt:
Wereldkampioen worden,
van je rook-, drugs- of alcoholverslaving afkomen,
En dan leer je bijv. dat het middel, de weg
wel in verhouding moet staan met de oplossing:
Niet alles is geoorloofd,
het doel heiligt niet alle middelen.
We focussen ons in Jezus' voetsporen
op beloofd land, Gods Koninkrijk…,
(rijk wordend in God, letterlijk: naar God toe)
maar als je daarbij je medemens in nood
over het hoofd ziet, moet je je niet verwonderen
dat je de Messias dan misloopt:
Een mooi verhaal over enkele Joden die hoorden
dat de Messias zou komen:
Ze gingen huppelend op weg naar Jeruzalem.
Langs de weg naar Sion zat een bedelaar.
De laatste man van het groepje,
die al moeite had zijn vrienden bij te houden,
zag de bedelaar zitten.
Hij realiseerde zich dat het niet voldoende was
alleen maar een aalmoes te geven.
'Als de Messias komt, moet hij erbij zijn!
Dan hoeft hij nooit meer te bedelen' .
Dus hees hij de man op zijn rug.
En hij zwoegde de berg Sion op.
De anderen waren uit het gezicht verdwenen.
Vol zelfbeklag dacht hij 'Straks mis ik het feest.
Dat krijg je ervan als je je zo uitslooft.&# 39;
Maar, boven op de berg gekomen,
bleek de Messias er nog niet te zijn.
Goddank! Hij zette de bedelaar neer èn…
deze …wierp zijn vodden van zich af
èn... Hij straalde als de zon!
Hij had (als een ware Christoforus) de Messias gebracht!
De Messias brengen,
maar dat gaat dus niet vanzelf.
Of zoals T.S. Eliot schreef:
“De overlevering kan niet geërfd worden
en als je het wel wenst,
dan moet je het verwerven met grote inzet.”
Wat werkelijk van waarde is in de erfenis,
dat is de liefde van de hemelse Vader,
dat is de toekomst met Hem
in het messiaanse Rijk van vrede en recht -
Maar daarvoor is inzet en inspanning,
veel gezwoeg, nodig,
vooral om heel veel los te laten,
alles wat ons aan vergankelijk stof en bezit
doet kleven
en vervolgens veel inspanning en moed
om ons te focussen
op de ene ware droom-wens
van wat er werkelijk toe doet:
Gods Koninkrijk
(en alle andere wensen
Wensen
waaraan wij ons te zeer vastklampen,
beroven ons gemakkelijk van hetgeen
wij (werkelijk)willen zijn en kunnen.
(verkeerde) Wensen
die wij omwille van de ernst ervan
steeds weer overwinnen,
maken ons - omgekeerd - rijker.
Niets meer te wensen hebben is armoede.
Een leven kan vol zijn
ondanks veel onvervulde wensen.
De kracht van de mens is het gebed.
Bidden is adem halen uit God.
Bidden betekent zich toevertrouwen aan God
Het gebed (om het Koninkrijk van God)
is het hart van christelijk leven.
(Bonhoeffer)
van Jac Rootselaar bij Lucas 12
Met de beelden voor ogen
van de hutje mutje bij elkaar drijvende Chinezen,
en masse verkoeling zoekend
in overvolle zwembaden
en ook nog de beelden voor ogen
van langer geleden
toen een ‘Love parade’ in Duisburg, Duitsland,
uitliep op een chaos van een elkaar
dodelijk verdringende en vertrappende
mensenmassa
begon ik Lucas 12
vanaf de eerste verzen te lezen
(waar verteld wordt):
“Intussen had er zich een enorme menigte
(myriaden, 10-duizenden) verzameld.
De mensen verdrongen/vertrade n elkaar…”
(Toen ik dat las, dacht ik:)
Er is (ook) helemaal niets nieuws onder de zon!
Maar… het Evangelie
gaat dan (toch) wel even ‘iets’ anders verder:
Ging en gaat het bij
‘Loveparade’, ‘Zomercarnaval’ en Zwembaden
toch eerst en vooral
om de mooie buitenkant, de schone schijn,
of althans de verkoeling daarvan
in het evangelie
waarschuwt Jezus daar juist voor:
De mooie buitenkant,
de schone schijn (lett: de hypocrisie!)
en dan met name van de Farizeeën,
het is een zuurdesem,
het is een alles verzurend ferment, zegt Hij.
Voordat je het weet, ga je er in mee,
tast het je helemaal aan,
en leef je alleen maar meer
voor het/je fraaie uiterlijk.
En begeer je er net zo mooi
- dun of gespierd, rijk of aanzienlijk
bruin gebronsd of indrukwekkend mooi -
uit te zien als die ander…
En waar dat soort begeerte dan toe kan leiden
dat illustreert het gedeelte dat we samen lazen:
“Iemand uit de menigte zei tegen hem:
‘Meester, zeg tegen mijn broer
dat hij de erfenis met mij moet delen!’”
Op het eerste gezicht zou je zeggen:
Wat is daar nu mis mee,
waarom mag die man dat niet aan Jezus vragen?
Dat is toch juist de essentie van het leven
dat we de dingen met elkaar delen?
”Samen delen is pas fijn“, zingt een kinderlied.
Maar Jezus, Hij neemt er
radikaal afstand van:
“Mens, wie heeft Mij tot een rechter
of scheidsman over u gesteld?”
Hoe kan dit? Waarom is dit?
Waarom wil de Heer hier niet als een soort
wandelende/rijdende rechter optreden?
(want) Daar zou Hij in zijn onbevooroordeeldhei d
en in zijn profetische helderziendheid
toch erg veel goed werk mee kunnen doen?
Want erfeniskwesties,
we worstelen er nog altijd mee!
Eindeloze ruzies, onoplosbare familievetes…
In Katwijk zeggen ze als twee broers pochen
dat ze zo goed met elkaar overweg kunnen:
We praten wel weer als jullie samen moeten erven…
Erfenissen in rust en vrede verdelen,
een ander met een lotto of toto-jackpot blij maken,
geld en spullen zonder ruzies elkaar gunnen,
het schijnt wel het 8e wereldwonder!
Het zou daarom toch een heel mooi zijn,
als Jezus hier bij die broers
eens even tussenbeide kwam…
Maar de Heer, hij kiest een andere,
een betere route: Hij kent de mens
en doorziet dat het probleem dieper ligt,
dat het in wezen om iets anders gaat
dan slechts een eerlijke verdeling
van geld en goed…
Het 10e gebod is in het geding,
de wortel van al het kwaad
dat mensen elkaar aandoen:
Gij zult niet begeren…
(gij zult uw hand niet uitstrekken
naar iets dat van uw naaste is).
En dan kan de ene broer wel zeggen:
mijn broer wil iets hebben
wat hem rechtens niet toekomt,
en hij kan daar juridisch
helemaal gelijk in hebben,
maar zet je daarvoor dan
je broeder- of zusterschap op het spel?
Stel dat de vader gedacht heeft:
mijn ene zoon heeft de erfenis
meer nodig dan de andere,
of dat hij zag en wist:
die andere jongen moet nog leren
dat er in het leven meer is dan geld en goed,
die leerschool zal ik hem bieden.
Of misschien was er
geen testament of wilsbeschikking,
maar heeft de ene zoon
zich de erfenis toegeëigend
als een soort erkenning achteraf
van zijn zoonschap van de vader,
want hij werd in de familie
nooit gezien, of gewaardeerd…
Wat zou het goed zijn
als daar dan een gesprek
over geopend zou kunnen worden,
en men elkaar zou bevragen:
Wat betekent het voor jou
om die betwiste zegelring te erven,
of waarom is dat stuk land
voor jou nu zo belangrijk,
wat is de betekenis
van dat gouden kettinkje voor je?
Maar soms zitten de opgelopen
trauma’s en de ‘kinnesinne’ wellicht te diep
en zou dan de enig juiste weg niet zijn,
(voor wie naast een erfenis grijpt,
of voor wie moet kiezen
tussen de familieband òf de erfenis)
om zich af te vragen:
wat is nu de werkelijke erfenis,
is dat het vergankelijke geld, goud en goed
of is dat de zorg en aandacht, de liefde,
die ik meekreeg van mijn opvoeders
en van mijn hemelse Vader (en moeder tegelijk)?
Heel opvallend blijkt het woord erfenis
in het OT steeds te slaan op het land van belofte,
het land dat zal worden gedeeld
onder de zonen van Jakob
daar zullen deze zonen van hetzelfde huis
als broeders samen wonen…
In allerlei takken van sport en van ontwenning
wordt tegenwoordig gedaan aan focussen:
je moet je focus, je blik, je aandacht, richten op
wat je dichter bij het grote doel brengt:
Wereldkampioen worden,
van je rook-, drugs- of alcoholverslaving afkomen,
En dan leer je bijv. dat het middel, de weg
wel in verhouding moet staan met de oplossing:
Niet alles is geoorloofd,
het doel heiligt niet alle middelen.
We focussen ons in Jezus' voetsporen
op beloofd land, Gods Koninkrijk…,
(rijk wordend in God, letterlijk: naar God toe)
maar als je daarbij je medemens in nood
over het hoofd ziet, moet je je niet verwonderen
dat je de Messias dan misloopt:
Een mooi verhaal over enkele Joden die hoorden
dat de Messias zou komen:
Ze gingen huppelend op weg naar Jeruzalem.
Langs de weg naar Sion zat een bedelaar.
De laatste man van het groepje,
die al moeite had zijn vrienden bij te houden,
zag de bedelaar zitten.
Hij realiseerde zich dat het niet voldoende was
alleen maar een aalmoes te geven.
'Als de Messias komt, moet hij erbij zijn!
Dan hoeft hij nooit meer te bedelen' .
Dus hees hij de man op zijn rug.
En hij zwoegde de berg Sion op.
De anderen waren uit het gezicht verdwenen.
Vol zelfbeklag dacht hij 'Straks mis ik het feest.
Dat krijg je ervan als je je zo uitslooft.&# 39;
Maar, boven op de berg gekomen,
bleek de Messias er nog niet te zijn.
Goddank! Hij zette de bedelaar neer èn…
deze …wierp zijn vodden van zich af
èn... Hij straalde als de zon!
Hij had (als een ware Christoforus) de Messias gebracht!
De Messias brengen,
maar dat gaat dus niet vanzelf.
Of zoals T.S. Eliot schreef:
“De overlevering kan niet geërfd worden
en als je het wel wenst,
dan moet je het verwerven met grote inzet.”
Wat werkelijk van waarde is in de erfenis,
dat is de liefde van de hemelse Vader,
dat is de toekomst met Hem
in het messiaanse Rijk van vrede en recht -
Maar daarvoor is inzet en inspanning,
veel gezwoeg, nodig,
vooral om heel veel los te laten,
alles wat ons aan vergankelijk stof en bezit
doet kleven
en vervolgens veel inspanning en moed
om ons te focussen
op de ene ware droom-wens
van wat er werkelijk toe doet:
Gods Koninkrijk
(en alle andere wensen
Wensen
waaraan wij ons te zeer vastklampen,
beroven ons gemakkelijk van hetgeen
wij (werkelijk)willen zijn en kunnen.
(verkeerde) Wensen
die wij omwille van de ernst ervan
steeds weer overwinnen,
maken ons - omgekeerd - rijker.
Niets meer te wensen hebben is armoede.
Een leven kan vol zijn
ondanks veel onvervulde wensen.
De kracht van de mens is het gebed.
Bidden is adem halen uit God.
Bidden betekent zich toevertrouwen aan God
Het gebed (om het Koninkrijk van God)
is het hart van christelijk leven.
(Bonhoeffer)
Liedtekst: Niets Te Verliezen
tekst en muziek: Stef Bos
Op een dag verkoop ik alles
Verkoop ik alles wat ik heb
Mijn huis, mijn haard
Mijn hebben en mijn houden
Als dat gedaan is
Ben ik weg
Ze moeten mij niets meer vertellen
Bezit bezwaard,ik zie het om me heen
De meesten werken om te houden wat ze hebben
En zijn verzekerd
Voor twee
Ik wil alleen:
Niets meer te verliezen
Dat is het ware geluk
Niets,niets, niets meer te verliezen
Dan gaat er ook niet stuk
Op een dag verkoop ik alles
Alles waar ik niets om geef
Mijn reputatie, mijn naam
Je mag ze hebben
Ze zijn van lucht ze zijn leeg
Nee, ik ben
Niet voor deze tijd geboren
Je staat of valt met wat je bezit
Geld is macht
En macht is voor degene
Die alle nachten wakker ligt
Bang voor elke vijand
Bang voor wie zijn plaats wil
Bang voor elke opstand
Bang voor als het donker is en stil
Niets meer te verliezen
Dat is het ware geluk
Niets, niets, niets meer te verliezen
Dan gaat er ook niet stuk
Ik zal alleen de liefde missen
Dus als je zin hebt mag je mee
Voor de rest heb ik niets nodig
Geen krant
En zeker geen tv
Niets meer te verliezen
Dat is het ware geluk
Niets, niets, niets meer te verliezen
Dan gaat er ook niet stuk
tekst en muziek: Stef Bos
Op een dag verkoop ik alles
Verkoop ik alles wat ik heb
Mijn huis, mijn haard
Mijn hebben en mijn houden
Als dat gedaan is
Ben ik weg
Ze moeten mij niets meer vertellen
Bezit bezwaard,ik zie het om me heen
De meesten werken om te houden wat ze hebben
En zijn verzekerd
Voor twee
Ik wil alleen:
Niets meer te verliezen
Dat is het ware geluk
Niets,niets, niets meer te verliezen
Dan gaat er ook niet stuk
Op een dag verkoop ik alles
Alles waar ik niets om geef
Mijn reputatie, mijn naam
Je mag ze hebben
Ze zijn van lucht ze zijn leeg
Nee, ik ben
Niet voor deze tijd geboren
Je staat of valt met wat je bezit
Geld is macht
En macht is voor degene
Die alle nachten wakker ligt
Bang voor elke vijand
Bang voor wie zijn plaats wil
Bang voor elke opstand
Bang voor als het donker is en stil
Niets meer te verliezen
Dat is het ware geluk
Niets, niets, niets meer te verliezen
Dan gaat er ook niet stuk
Ik zal alleen de liefde missen
Dus als je zin hebt mag je mee
Voor de rest heb ik niets nodig
Geen krant
En zeker geen tv
Niets meer te verliezen
Dat is het ware geluk
Niets, niets, niets meer te verliezen
Dan gaat er ook niet stuk
Bron:
Niets Te Verliezen is verschenen op CD Zien
Tekst: Stefbos.
nl/liedteksten
Op You Tube (2m48)
Op You Tube (2m48)
VOLGENDE
WEEK
11
augustus 2013, 11e zondag na Drie eenheid
Jesaja
65:17-25
Psalm
33:12-22 Exultate,
iusti
(Hebreeën
11:1-16)
Lucas
12:32-40(48)
Gezang
94
Mensen,
wij zijn geroepen om te leven!
